‘80 jaar vrijheid, maar hoe lang nog?'

‘80 jaar vrijheid, maar hoe lang nog?’. Dit thema stond centraal tijdens de thema-avond van 6 juni jl.

Verschillende bezoekers zullen voor de ingang van Rivierdijk 637f gedacht hebben: ‘Waar komen we terecht?’. Want, laten we eerlijk zijn, buitenom het toegangsbord heeft menigeen op dat moment nog weinig beeld bij ‘Het Groene Virus’.  Maar dat de hal zijn naam eer aan doet, bleek al snel genoeg. Eenmaal binnen werden de bezoekers namelijk middels spullen en spreuken meegezogen in de oorlogsjaren. Bovenaan de trap stapte men zelf de jaren ’40 in. Het voortreffelijk nagebouwde bruine café ‘De Vriendschap’ ademde sfeer en nostalgie. De toog, de gordijnen, het behang, de kassa, het was alsof de tijd er stil had gestaan.  Maar het hoogtepunt moest nog komen: de hal zelf. Hier ontwaarde zich een waar museum, waar men omringd werd door legergroen WOII-materiaal. In de aankondiging werd gesproken over een hal ‘boordevol schitterende, oude legervoertuigen’. Daar was geen woord van gelogen. Menig bezoeker besloot dan ook om, alvorens een zitplaats tussen de voertuigen werd ingenomen, eerst maar eens de ogen uit te kijken.

Omstreeks kwart over zeven druppelde de hal vol. Mooi was het om te zien dat niet alleen mannen en vrouwen, maar ook jongens en meiden op de thema-avond waren afgekomen. Vanuit de wijde omtrek was er brede belangstelling voor dit actuele thema, in totaal bijna 250 bezoekers.

Na een hartelijk welkom en het zingen van Psalm 77 vers 7 nam voorzitter Johan Vlot in zijn openingswoord de aanwezigen mee naar Johannes 14. Het is 81 jaar na D-Day. Een gedenkwaardige dag. God heeft ons veel gegeven, nu we alweer ruim 80 jaar in vrijheid mogen leven. Het blijft een worsteling: vaak zijn we zo lauw in de dankzegging voor onze vrijheid. Er is capitulatie nodig, voor u en voor mij. We leven in een tijd van bloed, vuur en rookdampen. Maar het is bijna Pinksteren. In vers 27 staat: ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u’ (…).  Dat is een belofte. We leven in de laatste dagen. We hebben vrede in ons hart nodig, geschonken door Die Geest. Eenmaal zal er een volkomen vrede zijn. Van harte die vrede toegebeden!

Aansluitend op het openingswoord vertelde de heer Baltus de Ruiter ons meer over het ontstaan en het werk van ‘Het Groene Virus’. Een korte toelichting op deze unieke collectie en locatie in ons dorp mocht natuurlijk niet ontbreken. Daarnaast nam hij de bezoekers mee in de context van de oorlogsjaren. Duizelingwekkende aantallen doden, de oorlogsindustrie die op voelen toeren draaide. Onvoorstelbaar. Ook het zien en onderhouden van deze legervoertuigen is daarmee een vorm van herdenken. Opdat wij nooit vergeten…

Vervolgens werd het woord gegeven aan Diederik van Dijk, Tweede Kamerlid namens de SGP. Hij refereerde in zijn bijdrage aan de oorlogsherinneringen in en om het Binnenhof. Van Dijk wees erop dat we eigenlijk pas goed wakker geschud zijn uit onze ‘vrijheidsslaap’ na de inval van Rusland in Oekraïne. De SGP heeft de afgelopen jaren voortdurend de vinger gelegd bij de bezuinigingen op defensie. Vrede en veiligheid staan onder druk en de roep om versterking van de krijgsmacht wordt luider. De NAVO-norm zal verankerd moeten worden in de wet structureel geld voor de krijgsmacht te kunnen garanderen. Een initiatief wetsvoorstel vanuit de SGP wordt breed gedragen. Tegelijkertijd kan geld maar één keer worden uitgegeven en gaat het ten koste van budget voor andere doeleinden/vrijheden. Veel partijen durven deze boodschap niet te brengen. De NAVO is de hoeksteen van onze vrijheid. We moeten samen blijven optrekken en kijken of we gezamenlijk materieel kunnen inkopen. Defensie heeft dringend mensen nodig, ook jongeren die vanuit een christelijk perspectief een bijdrage kunnen leveren. Zijn oproep: denk na of dit ook jouw ‘roeping’ is.

Als tweede kreeg oud-generaal Mart de Kruif het woord. Een man met een grote staat van dienst, die in Afghanistan onder meer leiding gaf aan 45.000 mensen. In totaal 282 soldaten sneuvelden. Het leert je waarom je geen oorlog moet willen: het is een keuze tussen slecht of slecht. Kijk naar Rusland-Oekraïne, Israël-Hamas. Veel mensen hebben het gevoel dat we op een keerpunt staan. We hebben jaren verloren door niet voldoende te investeren in de krijgsmacht. We moeten visie hebben, risico’s nemen, samenwerken. Tegelijkertijd duurt het opbouwen van een leger meer dan vijf jaar. Zijn we bereid om iets in te leveren ten behoeve van het ‘team’? De staat heeft een staatsrechtelijke en ethische verantwoordelijkheid voor de krijgsmacht. De krijgsmacht zet zich in, hoe dan ook en met welk materiaal dan ook. De overheid moet echter wel maximaal faciliteren. Een maatschappelijke dienstplicht hoort daarbij. We zijn tenslotte allemaal soldaten van Oranje. Bedenk dat wat gisteren bevochten is, vandaag weer onder druk kan staan.

De bijdrage van beide heren maakte, onder het genot van een bak koffie en oranjesoes, in de pauze de tongen los. Het leverde daarna dan ook voer op voor een mooie vragenronde. Vanwege de strategische ligging moet ook Nederland waakzaam zijn, aldus Van Dijk. De Kruif gaf aan dat de ambitie van Poetin veel verder gaat dan Oekraïne. We moeten niet naïef zijn. We hebben daarbij de steun van Amerika nodig. Daarbij geldt onverkort dat steunen een werkwoord is, ook als het niet eenvoudig is.

Na het zingen van de welbekende woorden van het Wilhelmus werd de avond besloten. Onder het genot van een hapje en drankje konden we terugzien op een bijzonder geslaagde en samenbindende avond. Veel mensen waren erg positief over de opzet, inhoud en locatie van de avond. Er is door de organisatie veel werk verzet, met name door raadslid Cees Lock. We hopen dat hij, en velen met hem, zich met bevlogenheid en enthousiasme blijven inzetten voor deze waarde(n)volle avonden (en de partij in haar geheel).